Kliknij tutaj --> 🐖 rachunek zysków i strat restauracji

Wariant kalkulacyjny rachunku zysków i strat muszą sporządzać jednostki, które prowadzą ewidencję kosztów działalności operacyjnej wyłącznie w zespole 5. Na zasadzie wyboru mogą go też sporządzać jednostki stosujące pełny rachunek kosztów działalności operacyjnej, tj. zarówno w zespole 4, jak i 5. Tłumaczenie hasła "rachunek zysków i strat" na ukraiński. звіт про фінансові результати, Звіт про фінансові результати to najczęstsze tłumaczenia "rachunek zysków i strat" na ukraiński. Przykładowe przetłumaczone zdanie: W kolejnym filmie, spróbuję wytłumaczyć czym jest Przykładowy rachunek zysków i strat spółki Agora SA (dane finansowe w tys. zł) RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT 1999 2000 I. Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów 694 154,0 816 079,0 1. Przychody netto ze sprzedaży produktów 690 178,0 810 748,0 2. Ocena rentowności firmy powinna zostać oparta na informacjach z przygotowanego przez nią sprawozdania finansowego, w tym zwłaszcza z rachunku zysków i strat, bilansu oraz rachunku przepływów pieniężnych. O poziomie opłacalności danego przedsiębiorstwa decyduje osiągnięty zysk netto (dodatnia różnica między przychodami a W przypadku rachunku zysków i strat analiza pionowa (struktury) polega na ustaleniu udziału poszczególnych rodzajów przychodów w sumie przychodów oraz udziału poszczególnych rodzajów kosztów w sumie kosztów (por. tabela 6.2). Tabela 6.2. Rachunek zysków i strat – analiza struktury Wyszczególnienie Rok bieżący (tys. Site De Rencontre Serieuse Pour Mariage. To jest szablon Szablon miesięcznego rachunku zysków i strat restauracji. Szablon, z którego może korzystać LibreOffice online, OpenOffice, pakiet biurowy Microsoft (Word, Excel, Powerpoint) lub Office 365. INFORMACJE Pobierz lub edytuj szablon Szablon miesięcznego rachunku zysków i strat restauracji ważny dla LibreOffice online, OpenOffice, pakietu biurowego Microsoft (Word, Excel, Powerpoint) lub Office 365. Szablon miesięcznego rachunku zysków i strat restauracji dla Calc Darmowy szablon do pobrania Szablon miesięcznego rachunku zysków i strat restauracji zintegrowany z aplikacjami internetowymi OffiDocs Strona główna O nas '); (adsbygoogle = || []).push({}); } Chciałbym zwrócić uwagę, że osiągnięcie przez firmę zysków wbrew pozorom nie gwarantuje ciągłości jej działalności. Wygospodarowany zysk, który występuje w Bilansie nie jest pozycją zbyt informacyjną, ponieważ można zysk osiągnąć na różne sposoby: np. poprzez sprzedaż z zyskiem wyprodukowanych produktów bądź sprzedaż własnych maszyn, aby uregulować bieżące zobowiązania, bo firma ma problemy z płynnością finansową. Podobna sytuacja występuje, kiedy firma poniosła straty. Patrząc na Bilans nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na pytanie: „Jaka jest przyczyna, że firma poniosła straty?”. Przyczyny mogą być różne: np. poprzez zwiększenia kosztów materiałów bądź zdarzenia losowe takie jak pożar. A więc, aby móc odpowiedzieć na powyższe pytanie tworzy się Rachunek Zysków i Strat. Jeżeli przychody przewyższają koszty to firma osiąga zysk, w przeciwnym przypadku ponosi straty. W bardzo uproszczonej formie Rachunek Zysków i Strat wygląda następująco: Niestety powyższe sprawozdanie finansowe również nie jest zbyt informacyjne, ponieważ nie zawiera wartością informacji, które mogłyby odpowiedzieć na interesujące nas pytania. Aby dane sprawozdanie finansowe było bardziej użyteczne dla użytkownika, to w rzeczywistości Rachunek Zysków i Strat składa się z różnych grup przychodów i kosztów, które są pogrupowane w odpowiedni sposób, aby było łatwiej analizować i odczytywać informacje. Rachunek Zysków i Strat może być sporządzony w dwóch wariantach: wariant kalkulacyjny wariant porównawczy Na początku pokaże uproszczony wzór w dwóch wariantach, a następnie postaram się wytłumaczyć całą strukturę: Rachunek Zysków i Strat (RZiS) zwany również rachunek wyników – jest jednym z kluczowych elementów sprawozdania finansowego jednostki gospodarczej, który informuje o efektywności poszczególnych rodzajów działalności oraz ustala wynik finansowy, czyli zysk (strata) netto przedsiębiorstwa, co jest łącznikiemmiedzy Kapitałem Własnym w pasywach Bilansu a Rachunkiem Zysków i Strat. RZiS pokazuje osiągnięty zysk lub stratę w ciągu konkretnego okresu, np. kwartału, półrocza lub roku. W RZiS można uzyskać informacje o wszystkich rodzajach przychodów i kosztach związanych z ich uzyskaniem, co umożliwia określenia skuteczności firmy zarządzania własnymi zasobami. Na początku trzeba powiedzieć o typach działalności, ponieważ stanowią podstawową konstrukcje RZiS oraz według nich dzielone są wszystkie koszty i przychody: Podstawowa działalność operacyjna Pozostała działalność operacyjna Finansowa działalność Podstawowa działalność operacyjna – to działalność statutowa, związania z produkcją, handlem lub świadczeniem usług. Pozostała działalność operacyjna – nie są związane z bezpośrednią działalnością gospodarczą jednostki, ale występują, jako pośredni efekt działalności podstawowej. Pozostała działalność operacyjna charakteryzuje się różnorodnością ze względu na szeroki zakres możliwości ich powstania. Do takiej działalności można zaliczyć np. sprzedaż zbędnych środków trwałych; otrzymane dotacje; odpisy z tytułu utraty wartości; wypłacone odszkodowania itd. Kiedyś występowała czwarty typ działalność – nadzwyczajna działalność, która charakteryzuje się tym, że jej efektem były zdarzenia losowe, które były trudne do przewidzenia, takie jak pożar, powódź, kradzież itd. Teraz zyski nadzwyczajne lub strata nadzwyczajne zgodnie z treścią zaktualizowanej ustawy o rachunkowości zostały przeniesione z osobnej rubryki do Pozostałej działalności operacyjnej. Finansowa działalność – to działalność związana z posiadaniem i obrotem aktywami lub zobowiązaniami finansowymi. Również można tu zaliczyć dokonane transakcje w walucie obcej. Przychodami finansowymi mogą być wszelkiego typu odsetek np. od środków na rachunkach bankowych, udzielone pożyczki itd.. Natomiast do kosztów finansowych możemy zaliczyć np. odsetki za nieterminowe płatności. Teraz chce przedstawić dwa układy kosztów: rodzajowy i kalkulacyjny w Podstawowej działalności operacyjnej, ponieważ potem będzie przydatne przy omawianiu różnic między dwoma wariantami sporządzenia RZiS (wariant porównawczy i wariant kalkulacyjny): układ rodzajowy kosztów – koszty poniesione w okresie układ kalkulacyjny kosztów – koszty dotyczące okresu Układ rodzajowy kosztów to koszty proste według rodzaju zużywanych zasobów bez względu na cel ich ponoszenia, co wskazuje na mały stopień przydatności do zarządzania przedsiębiorstwem. Stanowią one jedynie punkt wyjścia do dalszego rozliczenia koszów według miejsc ich powstania. Ciekawostka: Przedsiębiorstwo, które sporządza RZiS w wariancie porównawczym wykazuje koszty według rodzaju; natomiast przedsiębiorstwo, które sporządza RZiS w wariancie kalkulacyjnymujawnia dane o kosztach rodzajowych w informacji dodatkowej. Wyróżnia się następujące rodzaje kosztów: amortyzacja – oznacza bieżący koszt zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zużycie materiałów i energii – oznacza zużycie: materiałów podstawowych i pomocniczych, opakowań, materiałów biurowych, energii elektrycznej i ciepłej, ciepłej i zimnej wody, gazów, pary wodnej. usługi obce – oznacza koszty usług: transportowe, budowlane, remontowe, składowania, łączności (telekomunikacyjne, pocztowe itp.), poligraficzne, informatyczne, bankowe, wykonanie ekspertyz i badań, tłumaczenie tekstu, pozostałe usług np. pranie odzieży, utrzymanie czystości. podatki i opłaty – oznacza podatek: od nieruchomości, od środków transportu, akcyzowy; opłaty: skarbowe, sądowe i notarialne, za wieczyste użytkowanie gruntów, roczne opłaty licencyjne uprawniające do wykonywania działalności. wynagrodzenia – wartości wynagrodzenia brutto wypłacone w formie pieniężnej, wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalent. ubezpieczenie społeczne i inne świadczenia – składki z tytułu ubezpieczeń społecznych opłaconych ze środków pracodawcy, składki na fundusz pracy, składki na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, odzież ochronna i robocza, świadczenia rzeczowe związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, szkolenie pracowników, dopłaty do okresowych biletów za dojazdy pracowników do pracy. pozostałe koszty – ubezpieczenia majątkowe, koszty krajowych i zagranicznych podróży służbowych, koszty reprezentacji i reklamy, koszty wynajęcia kwater lub ryczałtu za noclegi w przypadku czasowego zatrudnienia pracowników poza miejscem stałego zatrudnienia, wypłaty ryczałtów za używanie przez pracowników własnych samochodów dla celów służbowych. W odróżnieniu od układu rodzajowego układ kalkulacyjny kosztówto są koszty produkcji według nośników w przekroju wyrobów, usług lub klientów. Odgrywa ważna rolę w ustanowieniu kosztu jednostki wyrobu i wskazuje konkretny cel, na jaki został poniesiony koszt. Koszty grupowane nie według rodzaju zużytych zasobów, lecz ze względu na jednostkę kalkulacyjną, którą może być część procesu technologicznego lub wyrób gotowy bądź część wyrobu gotowego. W układzie kalkulacyjnym koszty grupowane w odpowiedni sposób, aby móc ocenić wielkość i strukturę kosztów jednostkowych, całkowite koszty wytworzenia oraz koszt wytworzenia sprzedanej produkcji. Za pomocą danego układu kosztów można ocenić opłacalność produkcji. A więc w układzie kalkulacyjnym koszty podzielone na: Koszty bezpośrednie produkcji Koszty pośrednie produkcji Koszty bezpośrednie produkcji to są takie koszty, które możnaodnieść do jednostki produkcji na podstawie dokumentów źródłowych. Takim dokumentem może być np. dowód pobrania materiałów do produkcji konkretnego wyrobu (usługi lub towaru). Dokumentem źródłowym może być również karta pracy, która zawiera liczbę przepracowanych godzin przy produkcji danego wyrobu. Do kosztów bezpośrednich możemy zaliczyć: koszt zużytych materiałów bezpośrednich; paliwo i energia, która została wykorzystana przy produkcji i konkretnego wyrobu; płace bezpośredniepracowników, którzy byli zaangażowali przy produkcji danego wyrobu; inne koszty bezpośrednie np. koszty badań laboratoryjnych dotyczących konkretnych wyrobów itd. Koszty pośrednie produkcji to są takie koszty, które nie możnaodnieść do jednostki produkcji na podstawie dokumentów źródłowych. Koszty pośrednie dotyczą kilku lub wszystkich produkowanych wyrobów. Żeby dokonać podziału kosztów pośrednich należy wykorzystać tzw. klucze rozliczeniowe. (jak będę w przyszłości omawiać rachunkowość menedżerska, to wtedy więcej powiem i przedstawię kilka przykładów, abyś lepiej rozumiał funkcje działania – kluczy rozliczeniowych). Koszty pośrednie składają się: koszty pośrednie produktów, koszty ogólnego zarządu, koszty sprzedaży. Wynik finansowy jest ustalany w podziale na trzy typy działalności: Jak wcześniej powiedziałem, że RZiS może być sporządzony w dwóch wariantach: kalkulacyjny i porównawczy. Różnią się one pomiędzy sobą sposobem ujmowania kosztów wytworzenia wyrobów ponoszonych przez jednostkę, co jest wynikiem przyjętego sposobu ewidencji księgowej. Między dwoma wariantami (kalkulacyjny i porównawczy) zachodzi różnica w sposobie ustalania wyniku w podstawowej działalności operacyjnej. Proszę zwrócić uwagę, że rożni się sposób ustala wyniku w podstawowej działalności operacyjnej, ALE końcowy wynik przy pozycji Zysk (strata) ze sprzedaży będzie miał taką samą wartość. Proszę spojrzeć na poniższy rysunek W pozostałej działalności operacyjnej (Zysk (strata) z działalności operacyjnej) i finansowej działalności (Zysk (strata) brutto) – sposób ustalania wyniku oraz końcowy wynik będzie taki sam. Proszę spojrzeć na poniższy rysunek. Dwa warianty mają swoje zalety i wady. Wszystko zależy od rodzaju działalności, którą prowadzi przedsiębiorstwo oraz pod jakim kątek chcemy analizować koszty i przychody w podstawowej działalności operacyjnej. RZiS – wariant porównawczy Porównawczy Rachunek Zysków i Strat polega na tym, że porównujemy przychody w podstawowej działalności operacyjnej z kosztamisporządzonymi w układzie rodzajowym (koszty rodzajowe – Kr) , gdzie jest wymagana korekta kosztów o zmianę stanu produktów na koniec okresu w porównaniu ze stanem na początku okresu. Dokonana korekta kosztów oznacza, że nie wszystkie poniesione koszty w bieżącym okresie dotyczą danego okresu lub koszty, które zostały poniesione w przeszłych okresach mogą dotyczyć danego okresu. Kr (koszty rodzajowe) = amortyzacja + zużycie materiałów i energii + usługi obce + podatek i opłaty + wynagrodzenia + ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia + pozostałe koszty rodzajowe + wartość sprzedanych towarów i materiałów RZiS – wariant kalkulacyjny Kalkulacyjny Rachunek Zysków i Strat polega na tym, że porównujemy przychody w podstawowej działalności operacyjnej z kosztami(Koszty Własnej Sprzedaży – KWS), które składają się z: kosztów sprzedanych produktów, kosztów sprzedaży, kosztów zarządu. KWS (koszty własnej sprzedaży) = koszt sprzedanych produktów + koszty sprzedaży + koszty zarządu Trzeba pamiętać, że niezależnie od metody sporządzenia RZiS – wynik „Zysk (strata) ze sprzedaży” powinien być taki sam, czyli musi zachodzić równość między Kosztami Rodzajowymi (Kr) a Kosztami Własnej Sprzedaży (KWS) Kr = KWS Kr – koszt poniesiony w układzie rodzajowym KWS – koszt własnej sprzedaży Powyższa równość zachodzi automatycznie wtedy, gdy firma wytwarza tylko wyroby gotowe lub usługi i nie rozlicza kosztów w czasie. W rzeczywistości to jest rzadkość, a więc występują Remanenty Końcowe (Rk) produktów, do których należy zaliczyć: produkty w toku; produkty gotowe, ale nie sprzedane; nierozliczone na bieżący miesiąc RMK (rozliczenia międzyokresowe kosztów). Jak powiedziałem przed chwilą, że powyższa równość jest rzadkością, ponieważ mogą pojawić się koszty rozliczane w czasie; produkty w toku lub produkty gotowe ale nie sprzedane; które mają swój stan początkowy (Sp) i stan końcowy (Sk), a więc różnica między stanem końcowym a stanem początkowym stanowi Remanent Końcowy (Rk), czyli tak zwane zapasy w magazynie. Rk – zmiana stanu produktów Rk(I) – remanent końcowy dla produktów w toku w danym okresie Rk(II) – remanent końcowy dla produktów gotowych ale nie sprzedanych w danym okresie Rk(III) – remanent końcowy dla rozliczeń kosztów w czasie w danym okresie Sk – saldo końcowe produktów w toku; produktów gotowych, ale nie sprzedanych; oraz nierozliczonych kosztów Sp – saldo początkowe produktów w toku; produktów gotowych, ale nie sprzedanych; oraz nierozliczonych kosztów A więc powyższe równanie może mieć następującą postać: Rk = Kr – KWS Rk – zmiana stanu produktów Kr – koszt poniesiony w układzie rodzajowym KWS – koszt własnej sprzedaży Jeżeli Rk > 0 to wtedy występuje zwiększenie stanu produktów, czyli (Kr > KWS) poniesione koszty rodzajowe (Kr) są wyższe niż koszt własnej sprzedaży (KWS), co może oznaczać, że w danym okresie sprzedano mniej produktów, niż zostało wytworzono bądź nastąpił przyrost rozliczeń międzyokresowych, które wskazują na poniesione koszty na poczet okresów przyszłych. Koszty rodzajowe (Kr) są zawyżone w stosunku do przychodów, a więc należy dane koszty pomniejszyć o wyliczone saldo zmiany stanu produktów (Rk). Jeżeli Rk 0 powiększaprzychody ze sprzedaży, a zmniejszenie stanu produktów Rk 0 to wtedy występuje zwiększenie stanu produktów, czyli (Kr > KWS) poniesione koszty rodzajowe (Kr) są wyższe niż koszt własnej sprzedaży (KWS), co może oznaczać, że w danym okresie sprzedano mniej produktów, niż zostało wytworzono bądź nastąpił przyrost rozliczeń międzyokresowych, które wskazują na poniesione koszty na poczet okresów przyszłych. Koszty rodzajowe (Kr) są zawyżone w stosunku do przychodów, a więc należy dane koszty pomniejszyć o wyliczone saldo zmiany stanu produktów (Rk). Aby wynik w wariancie porównawczym był zgodny z wynikiem w wariancie kalkulacyjnym, należy go skorygować o zmianę stanu produktów (Rk). Zwiększenie stanu produktów Rk > 0 powiększaprzychody ze sprzedaży, a zmniejszenie stanu produktów Rk 0 powiększaprzychody ze sprzedaży, a zmniejszenie stanu produktów Rk < 0pomniejsza przychody ze sprzedaży. Sporządzić część Rachunku Zysków i Strat w wariancie kalkulacyjnym i porównawczym, aby obliczyć wynik Zysk (strata) ze sprzedaży. Ważne: RZiS powinien być rozpatrywany łącznie z pozostałymi składnikami sprawozdania, czyli Bilansem i Rachunkiem Przepływów Pieniężnych, ponieważ tylko całościowa analiza pomoże we właściwym zrozumieniu sytuacji firmy. Mam nadzieje, że wszystko było jasne. Jeżeli są jakieś pytania to proszę zadawać w komentarzach. Dziękuję za wsparcie i życzę miłego dnia 🙂 26. 09. 2016 | Magdalena Sokołowska Przed wakacjami zaczęliśmy omawiać koszty układu rodzajowego. Pozostały nam do omówienia dwa konta : Zużycie materiałów i energii oraz Pozostałe koszty rodzajowe. Dzisiaj zajmiemy pierwszym z wymienionych wyżej kont. Zużycie materiałów i energii obejmuje wartość materiałów, która została pobrana z magazynu oraz wartość materiałów przekazanych bezpośrednio do zużycia po zakupie. Konto 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii jest kontem wynikowym co oznacza, że nie wykazujemy go w bilansie, konto to początkiem roku nie posiada salda początkowego i ma bezpośredni wpływ na wynik finansowy jednostki. Księgowań na tym koncie dokonuje się po stronie Wn. Po stronie Ma można wykazywać korekty, jednak dla zachowania czystości obrotów na kontach kosztowych zaleca się księgowanie korekt zapisem ujemnym po stronie Wn. Koszty zużycia materiałów i energii ponoszonych przez jednostkę obejmują: materiały podstawowe czyli takie materiały, które w trakcie działalności zostają przetworzone w produkt gotowy lub stanowią materiał konieczny do wykonania usługi, materiały pomocnicze czyli takie, które w trakcie produkcji nadają wyrobom gotowym lub usługom określone właściwości lub które służą do przyspieszenia procesu technologicznego, materiały biurowe, książki, czasopisma, kalendarze, materiały służące do konserwacji oraz remontów maszyn i urządzeń np. części zapasowe, opakowania będące częścią wyrobu gotowego, a także opakowania wysyłkowe, materiały i paliwo do środków transportu, energia ( elektryczna, gazowa, wodna, cieplna) środki czystości, odpady podlegające przetwarzaniu w toku działalności, towary pobrane z własnych zapasów na wewnętrzne potrzeby jednostki, przedmioty długotrwałego użytkowania, które nie są w jednostce zaliczane do środków trwałych, ubytki materiałów w granicach norm, niedobory pozorne, towary przekazane do kontroli jakości lub degustacji. Do konta Zużycie materiałów i energii zaleca się prowadzenie ewidencji analitycznej, poniżej przykład: 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401-1 Materiały podstawowe 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401-2 Materiały pomocnicze 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401-3 Materiały i paliwo do środków transportu 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401-4 Zużycie energii 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401-5 Przedmioty niezaliczone do środków trwałych 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401-6 Pozostałe materiały Reklama ∇ W celu ułatwienia obliczeń dla celów podatkowych zaleca się prowadzenie do każdego z w/w kont analityki drugiego stopnia, gdzie będziemy zastosowany podział na konta stanowiące koszt uzyskania przychodu i niestanowiące kosztu uzyskania przychodu. Koszty zużycia materiałów i energii ustala się w wartości netto, bez podatku VAT jeśli dana jednostka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jeśli dana jednostka jest zwolniona z VAT wówczas koszty te podlegają ujęciu w kwocie brutto. Kwoty w walutach obcych przelicza się po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu. Jeśli materiały pobierane są z magazynu to ich wycena następuje według przyjętej metody wyceny. Zapisów na koncie 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii dokonuje się na najczęściej na podstawie dowodu RW – „ Rozchód wewnętrzny”, faktur VAT, faktur VAT korygujących, faktur zagranicznych, dowodu ZW – „ Zwrot do magazynu” oraz PK- „Polecenie księgowania”. Podstawą zapisów są mogą być także dokumenty elektronicznie generowanego przez system księgowy. Po stronie MA konta księgujemy: korekty wartości zużytych materiałów spowodowane błędami popełnionymi w trakcie dokumentacji lub wyceny materiałów, wartość materiałów niezużytych zwróconych z produkcji do magazynu, wartość przedmiotów długotrwałego używania, które przy zakupie zostały zaliczone do materiałów lecz z powodu dłuższego niż rok okresu użytkowania zostały przekwalifikowane do środków trwałych, odzyskane po remoncie środków trwałych i przyjęte do używania części zapasowe oraz odpady produkcyjne. Konto 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii na koniec roku na podstawie dokumentu PK lub elektronicznego dokumentu z systemu księgowego wykazywane jest w sprawozdaniu finansowym: a) przy stosowaniu wariantu porównawczego rachunku zysków i strat: w części B. Koszty działalności operacyjnej -> II. Zużycie materiałów i energii b) przy stosowaniu wariantu kalkulacyjnego rachunku zysków i strat: w „Dodatkowych informacjach i objaśnieniach” Podstawowe księgowania na koncie 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii: Treść operacji Konto Wn Konta Ma 1. FV – Faktura VAT zakupu materiałów biurowych przekazanych bezpośrednio do zużycia ( faktura korygująca ten zapis tylko, ujemny) 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii 221-2Konto 221-2 - Rozliczenie naliczonego VAT (Aktywne) 221-2VAT naliczony 210 Rozrachunki z dostawcami 2. RW – materiały pobrane do zużycia z własnego magazynu 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii 310Konto 310 - Materiały (Aktywne) 310 Materiały 3. PK - Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów: a) debetowe b) kredytowe ( zapis ujemny) 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii 341Konto 341 - Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów (Aktywno-pasywne) 341 Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów 4. PK – niedobory materiałów uznane za niezawinione 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii 242Konto 242 - Rozliczenie niedoborów i szkód (Aktywno-pasywne) 242 Rozliczenie niedoborów i szkód 5. PK – Przeksięgowanie kosztów zużycia materiałów i energii na dzień bilansowy (wariant kalkulacyjny) 490Konto 490 - Rozliczenie kosztów (Kosztowe) 490 Rozliczenie kosztów 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii 6. PK – Przeksięgowanie kosztów zużycia materiałów i energii na dzień bilansowy (wariant porównawczy) 860Konto 860 - Wynik finansowy (Pasywne) 860 Wynik finansowy 401Konto 401 - Zużycie materiałów i energii (Kosztowe) 401 Zużycie materiałów i energii Możesz być także zainteresowany Materiały i 02. 2013, Ewa Kusznierowska Materiały i towary należą do grupy zapasów, do aktywów obrotowych. Z punktu widzenia rachunkowości posiadają szereg podobnych cech, ale i różnią się od siebie.... Czytaj więcej Pytania i komentarze Twój komentarz będzie pierwszy Istota rachunku zysków i strat Istota rachunku zysków i stratUkład rachunku zysków i stratBudowa rachunku zysków i stratPoziom podstawowych operacjiWariant kalkulacyjny rachunku wynikówWariant porównawczy rachunku wynikówPoziom pozostałych operacjiPoziom finansowyWynik finansowyPodsumowanie Przedsiębiorstwa koncentrują swoją działalność na wytwarzaniu określonych dóbr i usług, które następnie są sprzedawane na rynku. Aby było to możliwe, jednostka potrzebuje odpowiednich aktywów oraz kapitałów, czyli na przykład maszyn, lub urządzeń oraz środków, którymi można sfinansować ich zakup. Rachunek zysków i strat (RZiS, inaczej rachunek wyników) obok bilansu jest jednym z najważniejszych elementów sprawozdania finansowego. Jest on obligatoryjny, co oznacza, że jednostki które sporządzają sprawozdanie finansowe, muszą również przygotować RZiS. Rachunek wyników jest istotnym uzupełnieniem informacji prezentowanej w bilansie, który jest swoistego rodzaju fotografią stanu przedsiębiorstwa. Mianowicie, rachunek zysków i strat ukazuje i rejestruje w jaki sposób w trakcie realizacji działalności gospodarczej tworzony jest wynik finansowy. Jest on zestawieniem osiąganych przez jednostkę przychodów i ponoszonych kosztów. Ten element sprawozdania pozwala na określenie efektywności jednostki na poszczególnych poziomach jej działalności [1]. Obejmuje on pewien okres, którym najczęściej jest rok obrotowy, gdy przedsiębiorstwo sporządza roczne sprawozdanie finansowe. Oczywistym jest, że na wewnętrzne potrzeby jednostki można przygotować rachunek wyników obejmujący inne okres, np. kwartał. Rezultatem prowadzonej przez przedsiębiorstwo działalności jest wygenerowanie przychodów i osiągnięcie zysku netto – czyli nadwyżki przychodów nad ponoszonymi kosztami. Jest to jeden z dwóch wariantów jakie może przyjąć wynik finansowy. Ponieważ oprócz zysku netto, jednostka może wygenerować stratę, która powstaje w momencie, gdy koszty przewyższają przychody. Układ rachunku zysków i strat Zgodnie z ustawą o rachunkowości, rachunek zysków i strat może być sporządzony w wariancie kalkulacyjnym oraz porównawczym. W dwóch wariantach rachunek wyników prezentowany jest w układzie pionowym, który umożliwia ukazanie przychodów netto ze sprzedaży towarów i materiałów oraz odjęcie od nich kosztów ich uzyskania i uwzględniania kolejno innych kosztów i przychodów, które występują na poszczególnych poziomach działalności. Poniższa grafika przedstawia uproszczoną wersje rachunku wyników, którą sporządzają jednostki małe. Pełny rachunek zysków i strat, który jest przedstawiony w załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości cechuje się większą szczegółowością. Niemniej jednak, rachunek wyników sporządzany przez jednostki małe zawiera wszystkie najważniejsze elementy, które powinno się znać. Najważniejsze różnice występujące pomiędzy dwoma wariantami rachunku zysków i strat dotyczą prezentacji poszczególnych pozycji w pierwszej części dokumentu. Mianowicie, w dwóch wersjach raportu elementy znajdujące się poniżej „Zysku (straty) ze sprzedaży”, są takie same. Różnice, które dotyczą elementów znajdujących się powyżej wspomnianej kategorii zysku wynikają z faktu, iż są one tworzone na podstawie odmiennych kont księgowych. Dlatego też, bez dodatkowej informacji nie jest możliwe, aby na podstawie jednego wariantu RZiS odtworzyć drugi. Należy zaznaczyć, że na układ rachunku zysków i strat mają wpływ stosowane standardy jego prezentacji. Dlatego też, RZiS będzie wyglądał inaczej, gdy np. wykorzystane są międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej (MSSF), lub GAAP. Dodatkowo, odmienne normy prezentacji rachunku wyników mogą zniekształcić jego zawartość informacyjną, np. wartość poszczególnych jego elementów może być różna w złożoności od przyjętych norm [2]. Budowa rachunku zysków i strat Analizując rachunek zysków i strat można wyodrębnić elementy obejmujące różne pozycje, których zawartość informacyjna dotyczy podobnych elementów działalności jednostki. Mianowicie, umownie można wyróżnić: poziom podstawowych operacji, poziom pozostałych operacji, działalność finansową, wynik finansowy. Należy wyjaśnić, iż niektóre pozycje książkowe [3] bardzo często charakteryzują poziom podstawowych i pozostałych operacji jako pojedynczą, bardziej ogólną kategorię – działalność operacyjną. Jest ona następnie dzielona na dwa elementy, które wymienione zostały powyżej. Dodatkowo, w starszych pozycjach literaturowych, często wyodrębnia się poziom zdarzeń nadzwyczajnych, który przed nowelizacją ustawy o rachunkowości z 2016 roku, był wyszczególniany w RZiS zaraz pod pozycjami związanymi z działalnością finansową jednostki. Poziom podstawowych operacji Ten element rachunku wyników jest związany z podstawową działalnością operacyjną przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż na tym poziomie wyodrębnia się przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów i koszty, które są powiązane z ich osiągnięciem. Są one elementem działalności podstawowej, ponieważ każde przedsiębiorstwo wykazujące aktywność gospodarczą jest zainteresowane generowaniem przychodów. Mogą one być rezultatem prowadzonej działalności usługowej, bądź produkcyjnej. Ponadto, można również sprzedawać towary, które wcześniej zostały nabyte z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży oraz materiały. Wartość przychodów ze sprzedaży towarów materiałów i usług odzwierciedla efektywność jednostki gospodarczej. Ukazuje, jak wydaje są działania jednostki w obrębie realizacji wszystkich przyjętych strategii. Na przykład, w wielkości osiąganych przychodów będą miały odzwierciedlenie wszelkie działania marketingowe, które podejmowane są przez daną jednostkę. Wariant kalkulacyjny rachunku wyników Poszczególne elementy rachunku wyników obejmują różne zdarzenia. Mianowicie, w wariancie kalkulacyjnym rachunku zysków i strat, oprócz przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, wyróżnia się [4] [5]: Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów – ta pozycja składa się z kosztów wytworzenia sprzedanych produktów, i tzw. wartości sprzedanych towarów i materiałów. W sprawozdaniu jednostki małej obydwie pozycje wykazywane są łącznie. Koszty wytworzenia sprzedanych produktów, jak sama nazwa wskazuje, to wszystkie bezpośrednie i pośrednie koszty związane z wytwarzaniem dóbr i usług. Może to być np. robocizna bezpośrednio powiązana z produkcją, lub koszty pośrednie tj. koszty amortyzacji, czy też konserwacji maszyn i urządzeń. Wartość sprzedanych towarów i materiałów dotyczy zasobów, które zostały sprzedane bez ich przetworzenia w procesach produkcyjnych. Dlatego też, wielkość ta będzie odpowiadała kosztowi związanemu z pozyskaniem tych towarów i materiałów (w tym przypadku są to ceny zakupu). Koszty sprzedaży – są to koszty powiązane ze zbywaniem produktów i usług wytoczonych przez jednostkę ponoszone po dokonaniu sprzedaży. Ta grupa obejmuje następujące koszty: ubezpieczenie produktów na czas trwania transportu, opakowania wysyłkowe, załadunek, transport, rozładunek, naprawy gwarancyjne, utrzymanie stoisk na targach itd. Koszty ogólnego zarządu – to koszty związane z obsługą i kierowaniem jednostki jako całości. W ogólnym ujęciu nie mają one mocnego związku przedmiotem prowadzonej przez jednostkę działalności – dotyczą raczej samego faktu jej funkcjonowania. Jest to obszerna grupa kosztów, do której zalicza się między innymi: wynagrodzenia, koszty szkoleń i podróży służbowych pracowników administracji oraz zarządu. Dodatkowo, oprócz innych kosztów, ta kategoria obejmuje wydatki reprezentacyjne, podatki i opłaty, które nie są związane z działalnością podstawową, a także koszty biurowe. Wariant porównawczy rachunku wyników Przychody i koszty zostały inaczej sklasyfikowane w wariancie porównawczym rachunku zysków i strat. Mianowicie, obejmuje on przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów (jednostki małe wykazują te przychody łącznie w pozycji „Przychody netto ze sprzedaży”), zmianę stanu produktów, koszt wytworzenia produktów na własne potrzeby jednostki. Zmiana stanu produktów jest korektą przychodu. Mianowicie, w działalności jednostki gospodarczej koszty księgowane są w okresie, w którym zostały poniesione. Oznacza to, że w zestawieniu będą występować koszty związane z wytworzeniem produktów, które sprzedano oraz tych, które jeszcze nie znalazły nabywcy. Może również się zdarzyć, że w pewnym okresie sprzedano więcej produktów niż wytworzono, ponieważ wykorzystane zostały zasoby magazynowe obejmujące produkty wytworzone w poprzednich okresach. Zgodnie z zasadą współmierności przychodów, w danym okresie, należy ująć te koszty, które zostały poniesione w związku z osiągniętymi za ten okres przychodami. Dlatego też, przychód koryguje się o koszty wyrobów wyprodukowanych w okresie poprzednim, które sprzedano w okresie bieżącym, a także o wartość produktów wyprodukowanych w bieżącym okresie, które nie zostały sprzedane. Wartość dodatnia „zmiany stanu produktów” oznacza, że w danym okresie wystąpiły koszty związane z produkcją, która nie została sprzedana. Natomiast wartość ujemna oznacza, że sprzedane zostały wyroby wytworzone w okresach wcześniejszych. Koszt wytworzenia produktów na własne potrzeby jednostki dotyczy wszystkich wyrobów gotowych, które zostały zatrzymane w przedsiębiorstwie – stały się środkami trwałymi, lub zostały przekazane jako towary do sklepów firmowych. Ta pozycja jest korektą przychodów, która w dużym uproszczeniu polega na potraktowaniu wartości wytworzonych produktów jak przychodów. Mianowicie, gdyby jednostka nie wytworzyła tych produktów, to musiała by je zakupić. Należy jednak zaznaczyć, że ta pozycja rachunku wyników obejmuje bardzo wiele innych kosztów, tj. np. występowanie niedoborów i szkód w produktach, czy też koszty likwidacji środków trwałych własnymi siłami, itd. Wariant porównawczy obejmuje także koszty działalności operacyjnej, czyli koszty rodzajowe, a także wartość sprzedanych towarów i materiałów. Poszczególne elementy rachunku wyników można zdefiniować w następujący sposób [6]: Amortyzacja – amortyzacja jest kosztem, który odzwierciedla stopniowe zużywanie się środków trwałych i wartości niematerialnych oraz prawnych. Nie jest on związany z odpływem gotówki. W wariancie porównawczym rachunku wyników przedstawiona jest przede wszystkim kwota odpisów amortyzacyjnych za dany okres. Zużycie materiałów i energii – są to koszty związane ze zużyciem surowców, materiałów oraz paliw wykorzystanych w działalności produkcyjnej. Ta kategoria kosztów uwzględnia bardzo wiele pozycji, które obejmują materiały podstawowe (takie, które zostaną przetworzone w produkt gotowy, lub oferowaną usługę), pomocnicze (czyli np. takie, dzięki którym produkt otrzyma określone właściwości), materiały biurowe, materiały służące do remontów urządzeń i maszyn, środki czystości, energia elektryczna (i inne jej rodzaje), książki, czasopisma, paliwa do środków transportu, opakowania, elementy majątku jednorazowo odpisywane w koszty materiałów, itp. Usługi obce – to koszty usług i robót świadczonych na rzecz jednostki przez inne podmioty. Mogą to być usługi księgowe (prowadzenia ksiąg rachunkowych), prawne, informatyczne, transportowe, projektowe, koszty ekspertyz, doradztwo personalne, finansowe, usługi budowalne, remontowe, montażowe, koszty leasingu operacyjnego, najmu, dzierżawy i inne. Podatki i opłaty – w tym podatek akcyzowy – ta grupa kosztów obejmuje podatek od nieruchomości, od środków transportu, od gruntów, opłaty za ich wieczyste użytkowanie, wpłaty na PFRON, podatek akcyzowy, cła, wybrane opłaty notarialne i skarbowe, podatek od czynności cywilnoprawnych i inne. Jednostki małe wartość podatków i opłat ujmują łącznie, razem z wielkościami pozostałych kosztów rodzajowych, a także wartością sprzedanych towarów i materiałów. Wynagrodzenia – ten element zawiera wynagrodzenia pracowników, z tytułu umowy o dzieło, zlecania, menedżerskiej, agencyjnej, lub o pracę, w kwotach brutto. Dodatkowo, obejmuje ono inne świadczenia na rzecz pracowników, takie jak, premie, czy dodatki, świadczenie za czas niezdolności do pracy, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, itd. Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia – w tym emerytalne – ta kategoria obejmuje między innymi: składki na ubezpieczenie społeczne (obciążające pracodawcę), Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP), Fundusz Pracy (FP), odpisy na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), badania lekarskie pracowników, koszty szkoleń, itd. Pozostałe koszty rodzajowe – Obejmują one te koszty, które nie zostały ujęte we wcześniej przedstawionych pozycjach. Są to między innymi koszty reklamy, reprezentacji, krajowych i zagranicznych podróży służbowych, ryczałty na rzecz pracowników wypłacane w zamian za wykorzystywanie prywatnych samochodów w celach służbowych, itp. Ten element, w przypadku jednostek małych, obejmuje podatki i opłaty, a także wartość sprzedanych towarów i materiałów. Wartość sprzedanych towarów i materiałów – jak wcześniej opisano, ten element obejmuje zasoby, które zostały sprzedane bez wcześniejszego przetworzenia przy produkcji. Poziom pozostałych operacji Poziom pozostałych operacji ujęty jest zarówno w wariancie porównawczym i kalkulacyjnym rachunku zysków i strat. Na tym poziomie operacji uwzględniono transakcje, które są pośrednio związane z podstawową działalnością jednostki. Te przychody i koszty wynikają z podejmowanych działań dotyczących działalności podstawowej. Definicja tych elementów rachunku wyników została zawarta w ustawie o rachunkowości ( ust. 1, pkt. 32). Zgodnie z jej treścią, koszty i przychody powstałe na poziomie pozostałych operacji są powiązane z: działalnością socjalną, odszkodowaniami, karami, zbyciem aktywów trwałych, z odpisem przedawnionych, umorzonych i nieściągalnych należności oraz zobowiązań, itd. Na poniższej grafice zaprezentowany został cytat wspomnianego art. ustawy o rachunkowości, który precyzyjnie określa czym są przychody i koszty powstałe na poziomie pozostałych operacji. Należy dodać, iż w rachunku wyników zarówno przychody i koszty prezentowane są oddzielnie. Od roku 2016 większość jednostek nie wykazuje pozycji zysków i strat nadzwyczajnych, która stanowiła odrębny poziom działalności. Mianowicie, te zdarzenia nadzwyczajne, które są źródłem przychodów wykazywane są jako pozostałe koszty operacyjne. Natomiast, koszty powstałe na wskutek zdarzeń nadzwyczajnych zostały objęte przez koszty pozostałej działalności operacyjnej. Należy wyjaśnić, że poziom zdarzeń nadzwyczajnych ukazywał skutki tych zdarzeń w wymiarze finansowym. Są to zdarzenia trudne do przewidzenia i pozostają one poza kontrolą jednostki. Poziom finansowy Działalności finansowa obejmuje zdarzenia związane z nabywaniem aktywów w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu ich wartości, lub uzyskaniu korzyści wynikających z odsetek, dywidend oraz udziałów. Dokładna definicja wielkości wyniku finansowego zamieszczona została w art. 42 ust. 3 ustawy o rachunkowości. W ogólnym ujęciu stanowi on różnice pomiędzy przychodami i kosztami finansowymi. Zgodnie z treścią ustawy o rachunkowości: Przychody finansowe – obejmują w szczególności: odsetki, dywidendy, zysk ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji (oprócz tych, o których mowa w 28 ust. 1 pkt 1a UOR, czyli bez nieruchomości, a także wartości niematerialnych i prawnych zaliczanych do inwestycji) oraz nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi. Koszty Finansowe – podobnie jak przychody finansowe, koszty obejmują przede wszystkim: odsetki, straty ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji (bez wymienionych w art. 28 ust. 1 pkt 1a UOR), nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi. Należy dodać, iż ustawa o rachunkowości dokładnie precyzuje, jakiego typu prowizji odsetek, i różnic kursowych nie powinno się uwzględniać w kosztach finansowych. Mianowicie, treść art. 42 ust. 3, który przedstawiony został na poniższej grafice, odwołuje się do art. 28 ust. 4 oraz ust. 8 pkt 2 omawianego aktu prawnego. Stąd wynika, że do działalności finansowej nie powinno się zaliczać wielu pozycji. Należą do nich prowizje, odsetki i różnice kursowe, które zawarte są w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia, towaru, produktu, wartości niematerialnych i prawnych, środków trwałych oraz środków trwałych w budowie. Operacje finansowe obejmują określone elementy. Zostały one już niejednokrotnie wspomniane w niniejszym opracowaniu. Zaliczyć do nich należy w szczególności: Odsetki – najłatwiej je zdefiniować jako wynagrodzenie otrzymywane za korzystanie z kapitału. W zależności od rozpatrywanej sytuacji mogą one być zarówno kosztem jak i przychodem. Jeżeli jesteśmy posiadaczami zasobów finansowych i pożyczamy je innej osobie (lub jednostce) to oczekujemy, iż będziemy otrzymywać wynagrodzenie za pożyczone pieniądze. W takim przypadku będą one przychodem. Natomiast, gdy pożyczamy środki finansowe od innej jednostki to odsetki będą naszym kosztem. Należy pamiętać, że klasyfikacja odsetek jako kosztów finansowych nie zawsze jest oczywista. Na przykład, odsetki od kredytów, które zostały przeznaczone na zakup środków trwałych nie będą kosztami finansowymi dopóki te elementy majątku nie zostaną oddane do użytkowania. Niemniej jednak, tego rodzaju przypadki i sposób ich klasyfikacji zależy od obowiązującego stanu prawnego. Dlatego też, zawsze należy na bieżąco monitorować zmiany w prawie. Dywidendy – to nic innego jak część zysku wypracowanego przez jednostkę, który należny jest jej właścicielom. Należy zaznaczyć, iż dotyczy ona części wartości zysku netto, czyli zysku po opodatkowaniu. W rachunku zysków i strat dywidendy to przychody jednostki. Mianowicie, gdy posiada ona udziały w innych podmiotach, to jest uprawniona do partycypacji w zyskach. W rachunku wyników wyodrębnione zostały dywidendy od jednostek powiązanych. W bardzo dużym uproszczeniu, można stwierdzić, że są to podmioty, w przypadku których jednostka ma możliwość wywierania wpływu na podejmowane decyzje. Zysk/strata z tytułu rozchodu aktywów finansowych – Ten element rachunku wyników dotyczy zysku lub straty ze zbycia aktywów finansowych, które wcześniej zostały pozyskane w celu osiągnięcia korzyści związanych z możliwym wzrostem ich wartości. Aktualizacja wartości aktywów finansowych – Ta pozycja odzwierciedla zmiany wartości aktywów finansowych, które są posiadane przez jednostkę. Może to być miedzy innymi przychód wynikający z przywrócenia utraconej wartości aktywów finansowych, tj. np. akcje, lub wzrost wartości inwestycji. Należy dodać, że ten element rachunku wyników dotyczy również kosztów, które mogą np. dotyczyć odpisów z tytułu trwałej utraty wartości akcji i udziałów, lub obniżenia ich wartości rynkowej. Wynik finansowy W ramach wcześniej przedstawionego umownego podziału poziomów operacji, można przyjąć, że ostatnia część rachunku wyników obejmuje zysk (stratę) brutto, która reprezentuje rezultat prowadzonej działalności finansowej, podatek dochodowy i zysk (stratę) netto. Podatek dochodowy jest obowiązkowym obciążeniem wypracowanego przez jednostkę gospodarczą zysku brutto. Należy zaznaczyć, iż większość podmiotów zobowiązana jest do opłacania podatku. Niemniej jednak, niektóre jednostki, tj. jak np. NBP są zwolnione z podatku od osób prawnych. Przedmiotem opodatkowania jest dochód rozumiany jako nadwyżka przychodów nad ponoszonymi kosztami. Bez znaczenia pozostaje z jakich źródeł pochodzą wygenerowane przez jednostkę przychody. W przypadku niektórych jednostek gospodarczych może wystąpić tzw. odroczony podatek dochodowy, który w bardzo ogólnym ujęciu wynika z występowania różnic pomiędzy księgowymi i podatkowymi przychodami i kosztami. W wielu sprawozdaniach finansowych ostatnim elementem rachunku wyników jest zysk/strata netto (bottom line, net profit/loss). Reprezentuje on nadwyżkę finansową, która pozostała po odliczeniu wszystkich kosztów i podatków. Ten element rachunku zysków i strat bardzo często traktowany jest jako miara rentowności przedsiębiorstwa. Należy dodać, że jest to pozycja, która w pewnym sensie łączy rachunek wyników z bilansem. Dzieje się tak ponieważ, w kapitałach własnych występują pozycje zysku netto oraz zysków zatrzymanych, które pozostawiono w jednostce po wypłacie dywidend. Podsumowanie Rachunek zysków i strat bez wątpienia pozostaje jednym z najważniejszych elementów sprawozdania finansowego. Analizując ten dokument należy mieć na uwadze fakt, że definicje przedstawione w treści niniejszego artykułu, są niestety ogólnikowe. Ich celem jest jedynie przybliżenie znaczenia poszczególnych terminów, z którymi można się spotkać przy analizie rachunku wyników. Mianowicie, aby zapoznać się dokładnie z każdym pojęciem, należałoby przedstawić uwarunkowania prawne z których ono wynika. Dodatkowo, bardzo istotne pozostają stosowane w praktyce metody rachunkowości. W zrozumieniu zawartości informacyjnej raportu bardzo pomocne są schematy księgowań. Ukazują one jakie zdarzenia wpływają na poszczególne elementy rachunku zysków i strat. Niestety, zamieszczenie pełnych opisów wiąże się z koniecznością napisania znacznie obszerniejszego opracowania. Dlatego też, zachęcam do zapoznania się z: „Ustawą o rachunkowości” „Zeszytami Metodycznymi Rachunkowości”, „Krajowymi Standardami Rachunkowości”, lub np. z „Gazetą Podatkową”. Źródła: [1] [2] [3] [4] [5] [6] Posiadasz wkład na stworzenie własnej restauracji, lokal, pomysł? Masz ogromne chęci do działania? Tylko czy to wystarczy by stworzyć wyjątkowe miejsce, które będzie chętnie odwiedzane przez konsumentów i będzie przynosić zamierzone dochody? W każdym biznesie to właśnie o to chodzi – o zyski, dochody i sukcesy. Czy restauracja to biznes dla Ciebie? Zanim odpowiesz sobie na to pytanie musisz przeanalizować kilka tematów. Poznać za i przeciw, ale też zrobić rachunek zysków i strat. Nie jest to łatwa decyzja, którą podejmiesz w kilka chwil pod wpływem chwili. Musisz przemyśleć temat miejsca zlokalizowania restauracji, odpowiedniej kadry, która zapewni przygotowanie dań na najwyższym poziomie, ale też temat ewentualnych dostawców. To właśnie od odpowiedniego zespołu i dobrych produktów zależy najwięcej – to oni mają wpływ na to, czy Twój biznes się powiedzie. Własna restauracja to ogrom pracy Decydując się na prowadzenie własnej restauracji musisz liczyć się z ogromną odpowiedzialnością. Najważniejsze w restauracji jest oczywiście jedzenie. Dobrze dobrani dostawcy poszczególnych składników takich jak mięsa, nabiał, warzywa czy owoce to już część sukcesu. Poza nimi ważne są także kawy i herbaty do restauracji, odpowiednio dobrane alkohole, a więc wina, piwa i mocniejsze trunki. Wszystko to ma ogromny wpływ na zainteresowanie restauracją. Decydując się na wysoką jakość produktów musisz liczyć się również z ceną – to ona przełoży się na poziom cen w Twojej restauracji i będzie mieć również ogromny wpływ na zainteresowanie. Mając świetnych dostawców – osiągasz już część sukcesu. Kolejną częścią są pracownicy – a więc kucharze, którzy zadbają o właściwe przygotowanie dań. To oni będą mieć ogromny wpływ na powrót konsumentów. Musisz jednak wiedzieć, że jednorazowe załatwienie dostawcy czy zatrudnienie wykwalifikowanej kadry nie wystarczy. Musisz mieć ogromną ilość czasu na przypilnowanie biznesu. Nie możesz pozostawić go samemu sobie – ważne jest nie tylko zorganizowanie tego wszystkiego, ale zadbanie by restauracja była ciągle na tym samym, a najlepiej wyższym poziomie. Pamiętaj jednak, że najwięcej zależy od Ciebie. To Ty musisz dbać o odpowiednią wielkość zaopatrzenia, dopilnować pracowników, dbać o Klientów, załatwiać wszelkie formalności i wszelkie niespodziewane usterki. Prowadzenie własnej restauracji to ciężka praca, jednak satysfakcja może być o wiele większa.

rachunek zysków i strat restauracji